Rok za nami..

Dobrze pamiętam czekanie na wielki EXIT i jak chciałam już mieć ją w ramionach. A tu bum i minął rok cały! Jakoś daliśmy radę- chociaż nadal twierdzę że powinni w szkole uczyć podstaw wychowania kolejnego pokolenia, może dałoby się uniknąć paru błędów albo być bardziej świadomym kolejnych poziomów rozwoju. Odchować dziecię nie jest łatwo. Skąd pewność że to a tamto nie jest dla niego dobre? Przecież moralność i hierarchie wartości są różne. Nasze życie, moje życie zmieniło się o 180st. Prawie nie spotykamy znajomych, nie spacerujemy w ciepłe wieczory, nie pijemy zbyt dużo (bo na wszelki wypadek ktoś zawsze musi móc prowadzić).. z drugiej strony jest to pewien etap w którym się znaleźliśmy i zdobywamy nowe umiejętności. Uczę się bycia mamą a Lilka wymowy i znaczenia dla słowa MAMA. Ja próbuję wyznaczać granicę a ona sprawdza siłę słowa NIE. Ja odkrywam w sobie pokłady cierpliwości a ona eksploruje wszechświat za pomocą łapek i języka. Jeśli zazwyczaj czas nie ma dla mnie znaczenia tak teraz dostrzegam jego upływ. Ten etap obfitował w niesamowite skoki milowe od małego ziarenka do stawiającej samodzielnie kroki pannicy, od otulania ciasno w kocyk do spania najlepiej bez kołdry połową nogi na tacie a głową na maminym boczku. Niesamowicie jest poznawać świat z kimś od nowa, pokazywać, nazywać, wyjaśniać, uczyć.  Ale czy w życiu przychodzi  właściwy na to moment? Przyszli niedoszli rodzice jeśli się zastanawiacie to mam dla was odpowiedź: otóż nie. Z perspektywy czasu to była właśnie najwłaściwsza chwila. Zostałam mamą na resztę swojego życia. 

1 dzień

1 rok